Dag 16 – “No flying fish today!”

Vanmorgen scheen de zon weer heerlijk, dus ook vandaag werd het weer een korte broeken dagje. Het is zelfs alweer warm, wat een verschil met Stockholm! We ontbijten en maken ons op het gemak klaar om te vertrekken. De verschillende glas fabrieken staan al in Anna en zelfs de camping waar we misschien heen willen staat er al in.

Als we de camping af gaan zien we dat er een garage vlakbij, we stoppen even om te bekijken of ze daar misschien het kapotte ventiel kunnen vervangen van onze band. Want dat zal je net zien, laat je hem niet vervangen heb je hem nodig en als je het wel vervangt heb je hem niet nodig… Als we het gevraagd hebben blijkt de man nog wel eventjes bezig te zijn met een karretje. Dus pap stuurt mam en mij richting de glasblazerij met de mededeling dat we over een uurtje terug moeten zijn en dan op weg kunnen.

Wij lopen dus richting de glasblazerij en als we binnen zijn vraagt eerst het meisje die helpt met glasblazen of ik nu alweer kom blazen. Maar nee dit keer niet, eventjes wat tijd doden! Als we op de tribune bij het glasblazen zitten knikt Niklas naar ons en steekt zijn hand op. Hij zegt ook meteen: “No flying fish today!” Leuk om te zien dat ze herkennen dat je er weer bent en het ook oprecht leuk vinden dat je weer komt kijken. We vragen hoe het met de vis gaat en krijgen te horen dat hij nog geen krasje heeft! Fiew…

Het is vandaag beduidend drukker op de tribune, na de eerste fles die geblazen wordt er meteen weer nieuw glas gepakt om iets nieuws te maken. Er is weinig tijd om iets te vragen of dat ze iets vertellen. De mensen zijn er voor het blazen dus er moet geblazen worden! Gisteren was het wel veel relaxter om het blazen te bekijken en vooral erg leuk dat ze er tijd aan besteedden om je wat te vertellen over hun werk.

Toen we binnen kwamen hadden we een schaal gezien die heel erg leek op een schaal van Lina en Niklas. We vragen aan een vriendelijke meneer of het de schaal is die ze zaterdag hebben gemaakt, dat klopt! Alleen wordt deze schaal niet verkocht, hij heeft namelijk een gat in de bodem. Dus nu gebruiken ze hem als display materiaal. Er is nu ook meer informatie opgehangen over de geschiedenis van het glasblazen en over het proces. De man vertelt ons dat de andere stukken die zaterdag zijn gemaakt nu net in de winkel zijn geplaatst. Wij vertellen dat we gisteren al niks van ze zagen, dit kan dus goed kloppen! Ze zijn dit weekend pas in Kosta begonnen en aangezien het afkoelingsproces zo lang duurt staan ze nu pas in de winkel. Wij besluiten dus nog maar eventjes te gaan kijken.

Als we in de winkel aankomen is het eerst nog eventjes zoeken voordat we de stukken hebben gevonden, maar ze staan netjes bij elkaar op één tafeltje. We herkennen het patroon en de stukken meteen! Er staan twee heel erg mooie vazen, één prachtig groot bord, één grote schaal en een mooie vis. Zaterdag hebben ze dus 6 stukken gemaakt in 6 uur tijd. Wow! Het bord vinden we mooi, maar heel erg groot en dus onhandig. De vis vinden we een grappig ding, de schaal vinden we ook wat groot. Maar de vazen… Die vinden we écht prachtig! En de prijs valt ons eigenlijk nog wel mee.

Na naar één vaas goed te hebben gekeken zien we dat op de onderkant de handtekening van hun staat gegraveerd. Er staat INKA ART GLASS 2014, wow dat is nog eens speciaal! Na wat wikken en wegen besluit ik om de vaas die ik zo ontzettend mooi vind mee te nemen. Ik heb gezien hoe ze hem maakten, hij is prachtig qua kleur en patroon en hij is compleet uniek! Er is er op deze aardbol maar eentje, hoe speciaal is dat? Als ik heb afgerekend besluit mam om de andere prachtige vaas mee te nemen. We pakken samen met de caissière alles goed in papier, plastic en doosjes in. We verlaten blij de winkel en lopen dan nog eventjes terug naar de glasblazerij.

Eenmaal in de glasblazerij vertellen we dan Lina en Niklas dat we twee van hun stukken hebben gekocht. Niklas vraagt of het echt waar is en bedankt ons. We vertellen ze dat we hun stukken heel erg mooi vinden en wat er nog wel in de winkel staat. Niklas vindt dat we de vazen erg goedkoop hebben kunnen kopen als hij de prijs hoort. Hij vraagt ons een foto te mailen als de vazen thuis zijn aangekomen. Ook Lina lacht van oor tot oor als ze hoort over onze aanwinsten! Zo leuk!

We lopen dan maar naar papa die ondertussen als bijna een half uur geleden zijn berichtje stuurde dat hij naar de parkeerplaats komt. En tja dan komen er toch nog wat opmerkingen over de vazen die we gekocht hebben, maar als hij één heeft gezien vanavond vindt hij die toch ook wel heel erg mooi! We leggen de vazen op bed, drinken koffie en gaan op pad naar de eerste glasblazerij. Deze kunnen we uiteindelijk niet meer vinden dus rijden verder naar Skruf.

Aangekomen bij Skruf zijn de mensen al lunchpauze aan het houden, maar we zien al dat het vooral massaproductie is daar. Er staan kratten vol met verschillende glazen klaar waar nog het restant glas afgesneden moet worden. Wij lopen terug naar de camper om ook wat te eten en daarna lopen we toch nog even naar de glasblazerij. Jeetje wat een domper is dat! Het mannetje blaast in 1 minuut een glas in elkaar en doet de volgende. Naast hem ligt een papiertje wat hij vandaag af moet hebben, er staan 5 verschillende artikelen op met daarachter 30x. Totaal geen artistieke vrijheid zoals we die in Kosta hebben gezien de afgelopen dagen! Nee, dit is gewoon lopende band werk. BLEGH! En dat terwijl die glazen zo’n 20 euro per stuk kosten! Nee, wij laten volgende keer Skruf voor wat het is…

Na dit ‘deprimerende’ bezoek zoeken we een andere camping op en rijden we verder. We willen namelijk toch nog even een stukje verder door, dat scheelt morgen weer. We eindigen op een kleine camping in Ljungby. Het zonnetje schijnt nog dus we zitten een tijd lekker buiten en genieten van het weer, eerst hebben we helemaal niemand naast ons. En later komen er toch nog drie andere campers staan. Morgen gaan we naar Helsinborg waar we de overtocht naar Helsingör zullen maken, morgenavond slapen we in Denemarken!