Dag 12 – Vasamuseet

Vanmorgen toen we wakker werden scheen de zon, maar al tijdens het ontbijt werd het weer bewolkt en ging het weer waaien. Vandaag stond het Vasamuseet op de planning. We hadden gisteren al bekeken hoe we er heen wilden gaan, maar na nog wat contact te hebben gehad met de Stockholm kenner vonden we het toch wel een slim idee om met de tram te gaan. Gelukkig snapte onze metrokaart dit, dus we stapten bij Stockholm centralen over om tram nummer 7 naar het Vasamuseet te pakken.

Als we uitstappen en ons achter een lange rij aansluiten begint het plots te regenen, eerst miezer en later harder. De rij loopt niet heel snel door, dus we worden helaas nog wat natter. Even later is het eventjes droog, maar daarna helaas toch weer regen. Na een half uurtje in de rij zijn wij gelukkig aan de beurt en betalen per persoon 130 SEK en mogen het museum inwandelen.

Wanneer je na de kassa richting de glazen deuren loopt zie je door de deur al datgene waar je voor bent gekomen en het enige wat ik uit kon brengen was: ‘WOW!’ Als je dan door de glazen deuren heen bent kan je het je nog niet helemaal voorstellen dat er voor je neus een heus Vikingschip ligt van een x aantal  meter hoog en een x aantal meter lang.

De Vasa kapseisde op 10 augustus 1628 in de haven van Stockholm nadat hij 1300 meter had gevaren. Het ongeluk gebeurde in de buurt van waar je nu het museum kunt vinden. In 1956 werd de Vasa gevonden nadat al in de 17de eeuw de kanonnen waren geboren. Restaurateurs zijn 17 jaar lang bezig geweest met het restaureren van het schip wat vooral betekende dat ze moesten puzzelen zonder een voorbeeld, het schip bestaat voor 95% uit originele onderdelen. Continu zijn er mensen bezig om ervoor te zorgen dat het schip zo lang mogelijk bewaard blijft en doen ze onderzoek naar hoe ze ervoor kunnen zorgen dat hij nóg langer bewaard blijft. Zo is het licht bijvoorbeeld een beetje gedempt, is het in het museum altijd een bepaalde temperatuur en wordt ervoor gezorgd dat er een bepaalde luchtvochtigheid is.

n het museum zijn er verschillende dekken waar je het schip vandaan kunt bekijken, als bezoeker mag je er niet op maar er wordt voor gezorgd dat je het schip vanuit alle kanten kunt bekijken. Als bezoeker voelde ik me opeens heel erg klein, ook al ben ik niet klein natuurlijk. Maar een roer wat 10 meter hoog is en een schip wat nog veel hoger is maakt toch wel erg veel indruk.

Het gaat bijna je verstand allemaal te boven als je bedenkt hoe oud het schip is en hoeveel jaar het onder water heeft gelegen. Het schip ziet er nog uit alsof het elk moment weer weg zou kunnen varen. Het boegbeeld van een leeuw ziet er nog mooi uit en ook de hele achterkant van het schip zit vol met allerlei mooie uit hout gesneden beelden en figuren.

Als je op de onderste etage loopt kan je vanaf onderen zien hoe hoog het schip is en hoe groot het anker of roer is. Hoe hoger je komt hoe meer je de pracht en praal van het gehele schip te zien krijgt. Op elke etage kun je verschillende facetten rondom het schip bekijken en meer informatie over het schip krijgen. Zo heb je een deel wat gaat over de bemanning van het schip, maar ook een deel over hoe het varen met zo’n schip in het werk gaat.

Bij mij was steeds meer verwondering, vooral als je bedenkt hoe oud het schip is. En dat het een ontzettende prestatie in die tijd is geweest om zo’n groot schip te bouwen. Het is jammer dat hij vrijwel meteen gekapseisd is, maar ach anders hadden wij Vasa niet om naar te kijken. Hoeveel jaar je nog naar Vasa kunt gaan kijken weet niemand, want tja langzamerhand gebeuren er toch wel allerlei chemische reacties in het hout waardoor het langzaam zal vergaan. Ik vond het allemaal bijster interessant om te zien en heb me echt staan te verwonderen over alles. De film over de berging van het gehele schip vond ik een ware aanrader. Dus mocht je nog eens in Stockholm zijn, ga dan zeker naar het Vasamuseet!

Wij liepen rond half 2 het museum weer uit en besloten ons broodje langs het water op te eten, van die lucht in het museum krijg je toch wel wat last van je hoofd. Het is buiten ook weer meer gaan waaien en het is erg frisjes. Wij besluiten om het slot en de tuinen over te slaan en lekker de tram terug te pakken om naar NK (=Nordiska Kompaniet) te gaan. Het NK is een groot warenhuis en erg bekend in Stockholm. Denk aan de Bijenkorf, maar dan nog duurder. Erg leuk om rond te kijken, maar minder leuk (voor je portemonnee) om er iets te kopen…

We beginnen onze ronde in de kelder waar veel glas staat uitgestald, we hebben de meest prachtige dingen gezien! Helaas met ook de meest prachtige prijzen… Het object wat wij het mooist vonden was dan ook 50.000 SEK. We hebben het maar laten staan. Na ook rondes te hebben gelopen over de andere afdelingen vinden wij het wel weer welletjes, we steken over naar een andere winkel (waar ik de naam nu al van kwijt ben). Hierna is het helaas weer gaan regenen en wij besluiten om onze plannen om te gooien. We wilden graag nog naar de winkelstraten, maar we gaan ons niet weer nat laten regenen, dus in plaats van dat gaan we naar het winkelcentrum wat er in de buurt zit.

We blijken daar ook van de week te hebben rondgelopen, maar ach we doen nu nog een ronde op ons gemak. Rond een uur of half 4, onze voeten en ook wij zijn moe, besluiten we dat het tijd is voor een kop thee met wat lekkers. De Kladdkakka laten we ons goed smaken en daarna lopen we nog een klein stukje door het winkelcentrum. Nadat ik een paar nieuwe sneakers heb gescoord vinden we het tijd geworden om de metro te pakken om naar de camping te gaan. Op Bredäng, ons eindpunt, kopen we bij de ICA wat ingrediënten voor een simpele pasta. ’s Avonds wassen we wat kleren en kaarten we nog even. Morgen gaan we naar het Götakanaal en alweer wat meer richting het zuiden…