If it fits, it fits!

We zijn alweer op tijd wakker waardoor we om 8.45 uur al hebben gedoucht, ontbeten en de camping al afrijden. Vandaag is de eindbestemming Ottawa, Canada. Een rit van zo’n 240 km, maar doordat we 2x met een veerboot moeten én het feit dat het geen wegen zijn waar je 120 km/h mag zullen we er toch zo’n 5 uur over doen.

We rijden naar Cape Vincent (U.S.A.) om daar de veerpont te pakken naar Wolfe Island. Onderweg komen we door verschillende kleine dorpjes, als je ze al zo kunt noemen, en komen we ook een aantal trailerparks tegen. Weer zo’n fenomeen die je normaal alleen op tv ziet en wij hebben de afgelopen dagen al meerdere gespot. Ze worden ook altijd aangeduid met een eigen verkeersbord waar de naam van het park op staat. We komen uiteindelijk iets te vroeg aan bij  de pont en besluiten om maar vast een kop koffie te drinken, voordeel van een camper is dat je dit gewoon aan boord kan regelen i.p.v. naar een café te moeten.

Wanneer de pont aan komt varen slikken we even 3x, hij is namelijk toch best wel heel erg klein. Onder de stuurhut staan nu 2 auto’s geparkeerd en op het dek staat een auto met een aanhanger. Tja als hij erop past moeten wij er ook wel op passen zou je denken… Het dingetje wat je hierbij wel moet weten  van deze veerpont is dat de in- en uitlaaddekken aan de zijkanten van de boot zit, niet aan de voor- of achterkant zoals wij gewend zijn.

De lui van de veerpont vragen ons te wachten en manoeuvreren de eerste auto’s en motoren de boot op. Dit gaat met uiterste precieze, waarbij ons eigenlijk steeds meer af beginnen te vragen of wij  er nog wel op gaan passen. Uiteindelijk wordt ons, na betalen van $ 20, gezegd dat we moeten gaan rijden en er is welgeteld nog één plek over waar we misschien wel zullen gaan passen, dit is overdwars de pont oprijden en hem zo neerzetten  en vooral laten staan. Dit blijkt ook het idee van de kapitein te zijn, dus heel voorzichtig sturen we de pont op. We moeten zelfs de spiegels inhalen om erop te kunnen en zo’n 15 cm voordat we laadklep raken moeten we stoppen, we staan! Wanneer we uitstappen zien we dat we aan de achterkant ook nog maar zo’n 15 cm over stappen, maar hé als het past dan past het! Verschillende medepassagiers vertellen ons dat ze dachten dat we er niet op zouden passen en dat de volgende overtocht wel een grotere veerpont heeft.

Het feit dat de camper overdwars op de boot staat en wij dus “zijwaarts” varen vindt moeders maar een raar idee en die besluit dan ook maar vanuit bed de overtocht mee te maken. Als we aan de overkant komen zijn we in Canada, dus we moeten weer onze paspoorten tonen. Bij elke grenscontrole krijgen we elke keer dezelfde vragen; waar we wonen, waar we nu vandaan komen, waar we heengaan, hoelang we nog blijven en of we nog iets speciaals meebrengen. Wij beantwoorden elke keer netjes de vragen en moeten altijd binnen mum van tijd weer doorrijden. Zolang je zelf niet moeilijk doet blijven de douaniers eigenlijk altijd vriendelijk tegen je.

We rijden over Wolfe Island richting de volgende overtocht die ons naar Kingston zal brengen. Als we over Wolfe Island rijden merken we al meteen verschil tussen Amerika en Canada. In Canada zijn de huizen heel anders gebouwd dan in Amerika, de bouwstijl is anders en we zien ook meer huizen van
baksteen. We zien nog steeds wel veel nieuwbouw huizen die bestaan uit hout en wat gevelbekleding, maar de stijl is anders dan we in Amerika continu zagen.

Eenmaal aan de overkant rijden we over 15 in de richting van Smiths Falls, waarbij we stoppen in Seeleys Bay om even wat te eten en boodschappen doen. We kunnen nu met een gerust hart voor 2 dagen eten halen, want voorlopig passeren wij geen landsgrenzen meer! Seeleys Bay is een klein rustig dorpje met een kleine supermarkt, helemaal prima dus voor onze boodschappen.

In dit dorpje halen we ook een aantal postzegels om post richting NL te kunnen versturen. Uiteindelijk komen we rond 16.00 uur aan op de camping in de buurt van Ottawa, deze camping is redelijk eenvoudig maar gelukkig is alles schoon. De plekken vinden wij iets minder qua hoe ze opgezet zijn en grootte, maar ach je kan niet altijd gigantische plekken hebben…

Morgen zullen we Ottawa een bezoek brengen en rijden we even een dagje niet! Zondag zullen we naar Montreal rijden, maar eerst nu even lekker een avondje rustig aan…