We hebben (bijna) de Vätternrundan voltooid!

Wanneer ik dit zit te typen hoor ik de regen op het dak van de camper tikken, want blijkbaar is dat toch nog een bestaand natuurfenomeen en niet iets wat verdwenen is. Wel moeten we bekennen dat we even schrokken, want wat is dat voor iets raars en nats wat daar uit de lucht komt vallen? Hard regenen doet het overigens niet, maar hard genoeg om het buiten te laten afkoelen en naar binnen te verhuizen. Als je heel goed luistert hoor je het gehele Zweedse land zuchten van verademing, eindelijk weer wat regen. Het hele land is gort- en gortdroog, het gras wat ooit groen was is geel en verdort.

Maar dan nu terug naar van de camping waar we vanmorgen wakker werden. De zon schijnt, weliswaar met af en toe een wolkje, maar we konden weer in het zonnetje ontbijten. Rond half 10 rijden we richting receptie, halen onze bestelde broodjes op, betalen en rijden de camping af in de richting van Gränna.

Dit kleine dorpje staat bekend om z'n Polkagrisar snoepjes, wat zich het beste laat omschrijven als de Amerikaanse candy canes, ze zijn ook rood/wit gekleurd met als bekendste smaak: pepermunt. Aangezien we maar 9 km van Gränna af waren zijn we zo in het dorp, waar we wel even goed moeten zoeken naar een parkeerplaats. Je kunt namelijk merken dat het dorp vlak aan het Vätternmeer ligt en dat het tegen een heuvel is opgebouwd, veel straatjes lopen nogal schuin. En parkeren op een steile helling met een camper is toch iets minder fijn. We besluiten naar de haven te rijden en hier is een enorme parkeerplaats waar we eerst in de camper nog even een kopje koffie doen voordat we het dorp in lopen.

Als je eenmaal in dé winkelstraat van het dorp bent kun je goed zien dat alles drijft op de toerisme, je wordt om de oren gegooid met Polkagrisar winkeltjes. Het zijn er zoveel dat je eigenlijk geen idee hebt wat nou hét originele winkeltje is waar het allemaal om is begonnen. Het verschilt ook per winkel of er wel of niet ook ter plaatse snoepjes worden gemaakt. Bij 2 winkeltjes hebben we even staan kijken, het doet ons wat denken aan de winkel in Stege (Denemarken). Wel besluiten we dat het leuker is om daar te kijken dan hier waar een overkill aan winkels is. Maar ik moet wel eerlijk bekennen dat er toch wel een aantal kleine zakjes mee naar huis gaan.

Na het bezoek aan Gränna hebben we niet veel op de planning staan behalve een bezoekje aan Store Mosse Nationaal park voordat we naar de camping in Värnamo doorrijden. Het is vandaag wederom best een eindje rijden en de route brengt ons door Jönköping heen. Als we die kant op aan het rijden zijn valt het ons op dat er her en der gele borden langs de weg staan. Deze blijken van de Vätternrundan te zijn, dit is een 315 km lange recreatieve fietstocht die elk jaar gehouden wordt. Het begon ooit met 300 renners en inmiddels doen er meer dan 20.000 renners uit meer dan 50 (!!) landen mee aan de tocht. Gisteravond zagen we al hele groepen fietsers langs de camping rijden, maar na wat Google werk begrijpen we dat het hiervoor is en dat er ook 's avonds laat gereden wordt.

De tocht wordt ook altijd in een weekend gehouden waarin het het langste licht is en dat was nu. De weg waar we overheen rijden mogen we nu maximaal 60 i.p.v. 80 en we zien her en der plaatsen ingericht waar renners eten/drinken konden halen en gemarkeerde locaties waar ze het afval neer konden gooien. Als we even goed de kaart erop naslaan hebben wij zo goed als bijna de Vätternrundan gereden, maar dan wel met de camper natuurlijk. We missen alleen het stukje van Jönköping naar Hjo, de rest hebben we allemaal gereden! Met alle stijgingen en dalingen zal het geen makkelijke fietstocht zijn, maar grappig om te zien hoe groots en toch goed georganiseerd het is.

Na Jönköping rijden we weer wat meer het land in en brengt de weg ons door de bossen. Uiteindelijk komen we rond half 3 aan bij Store Mosse, dit keer wél met een duidelijke parkeerplaats en informatieborden. Vanaf de parkeerplaats staan er verschillende routes duidelijk aangegeven, variërend van 2 t/m 12 km. We lopen een ronde die ons brengt naar een uitzichtpunt over het veenlandschap en over de verschillende vogels en kraanvogels die daar vliegen.

Als we een rondje hebben gewandeld rijden we het laatste stukje naar de camper waar we tegen 15.30 uur aankomen. Het is een kleine caming aan de rand van het dorpje Värnamo, ligt in het bos en elke plaats heeft een eigen picknicktafel. De combinatie van kleine camping, bos en picknicktafel doet ons wederom denken aan Canada, hier was het heel gewoon om een picknicktafel te hebben bij je plaats en kampeerden we vaak in de bossen. De plek bevalt ons wel, zeker omdat we zo her en der haasjes over de camping zien hupsen.

Als we buiten aan de thee zitten begint het al te onweren en ook licht te miezeren, inmiddels is dat na het avondeten dus verandert in wat meer regen. Alsnog niet heel heftig, maar hopelijk koelt het wat af en is het morgen wat minder benauwd dan de afgelopen dagen.