Het zuidelijkste puntje

Gisteren een beetje bijtijds naar bed was geen slecht idee, om 10 uur lagen we al in bed en vanmorgen werden we uitgerust rond een uur of 7 wakker. Het is gelukkig nog droog, maar wel wat bewolkt.

We ontbijten op ons gemak en rijden voor half 10 al de camping in de richting van Lindesnes Fyr, de vuurtoren op het zuidelijkste puntje van Noorwegen. Sommigen die wij kennen zijn helemaal weggeregend op het moment dat ze er waren, maar het lijkt erop dat wij het vandaag daar in ieder geval droog zullen houden.

Vlakbij de vuurtoren is een grote parkeerplaats welke door een aantal campers ook wel is gebruikt als kampeerplaats, gaat ons toch nét een brug te ver. Als we naar de vuurtoren lopen zijn we blij dat we gisteren toch niet nog die 3,5 km over de weg gelopen hebben, want het is nog een aardige klim naar de vuurtoren. Eerst kan je via een weggetje lopen, maar daarna toch nog een flink aantal treden om bovenop de rotspartij te komen.

Eenmaal boven heb je een mooi uitzicht over gigantische rotspartijen. Het doet ons een beetje denken aan Canada, daar hebben we ook regelmatig van zulke grote rotsen gezien. Je kunt goed zien hoe grillig het landschap gevormd is met z’n vele kleine inhammen en kleinere eilandjes. We zien ook een aantal bootjes varen en op die grote zee lijken ze een stuk kleiner dan ze in werkelijkheid zijn.

Na een kop koffie op de parkeerplaats rijden we weer terug richting Mandal, dus weer over alle kronkelige wegen langs de verschillende fjorden met mooie uitzichten. Helaas is het vandaag wel bewolkt terwijl gisteren het zonnetje scheen. Ook begint het helaas wat te miezeren en nu het avond is weten we dat het eigenlijk de gehele dag is blijven miezeren met heel af en toe een korte periode van droogte.

Vanuit Mandal rijden we in de richting van Marnardal, we willen namelijk langs Tømmerenna wat bij Vennesla ligt. Tømmerenna is een zogeheten “Lumber Slide”, wat eigenlijk niks meer is dan een grote houten goot waar vroeger hout doorheen gevoerd werd. De goten stonden namelijk vol met water waardoor het hout erin bleef drijven en zo richting de zagerij ging. Inmiddels worden deze niet meer gebruikt, maar kun je er een stuk door wandelen.

Eenmaal aangekomen is het alweer lunchtijd dus nemen we eerst een broodje voor we die kant op lopen. We zien vanaf het bruggetje een mooie grote waterval, uiteraard niet zo groot als bijvoorbeeld Niagara Falls maar nog steeds een prima formaat. We vermoeden alleen dat het een handmatig aangelegde waterval is, dit doordat er een krachtcentrale naast staat. En helaas hebben we al eerder onderweg een plek gezien waar water omhoog werd gepompt om vervolgens de kracht van het vallende water als krachtbron te gebruiken.

We lopen een klein stukje door de befaamde houten goot, maar deze held op sokken houdt het al snel voor gezien. De goot zit een redelijk stuk boven water, als je er overheen loopt beweegt alles en het hout is ook niet overal meer even goed van kwaliteit. Maar hé een klein stukje er doorheen lopen telt ook gewoon…

Na het bezoek aan Tømmerenna vervolgen we onze weg in de richting van Lillesand, maar doordat we binnendoor rijden avanceert het niet heel vlot. Deze weg is mogelijk nog kronkeliger dan die van gisteren, wegen zijn soms ook wat smaller en door de vele hoogte verschillen moet er vaak wat heen en weer geschakeld worden. Qua natuur voelen deze wegen wel meer aan zoals Zweden, we zijn even uit de hoge rotsformaties en rijden voornamelijk door bossen en langs wateren.

Wanneer we uiteindelijk in Lillesand zijn aangekomen lopen we een klein rondje langs het haventje en door het centrum. Het is een klein dorpje welke voornamelijk bekend staat om alle witte houten huizen die er staan, tegen het groene van de heuvels geeft dat een mooi gezicht. We drinken bij een restaurant nog een kop thee en vervolgen onze weg richting Grimstad.

Volgens de navigatie zou het nog een half uurtje rijden moeten zijn naar de camping, naar mijn idee was deze camping vlakbij Grimstad. In theorie klopt dat ook wel, alleen hebben ze er niet bij gezegd dat de weg er naartoe enórm smal is! Op hele delen kan je niet passeren en hopen we maar dat we niemand tegenkomen. Uiteindelijk blijkt dit deel van Noorwegen zo uitgestorven dat we ook echt niemand tegenkomen, hopelijk is dit morgen ook het geval als we terug gaan.

Eenmaal aangekomen op de camping  vragen we een plek voor 1 nacht, eerst schrikken we van de prijs maar de eigenaar vertelt ons dat alles inclusief is. We hoeven niet meer te betalen voor elektra en ook het gebruik van wifi is hier gratis. Hij vertelt ons ook nog trots dat douchen ook gratis is, want dat is wel zo handig voor de dames met lang haar. Als we eenmaal staan en een kijkje nemen bij het sanitair kunnen we deze niet anders dan luxe noemen. Het gebouw bestaat namelijk uit een aantal gloednieuwe badkamers. Elke badkamer heeft een wasbak, toilet en een douche. En zei ik al dat de badkamers groter zijn dan de badkamer die we thuis hebben? Voor een nacht dus meer dan prima! Zeker omdat we nu eindelijk de verhalen met wat bijbehorende foto’s weer kunnen uploaden. Verder een rustig avondje en zien we morgen weer verder.