Hallo Noorwegen! Zijn we pas zó kort weg?

Het verhaal van gisteren schreef ik in een lounge op boot naar Kristiansand, we hadden een tóp plek gevonden (al zeggen we het zelf). Een plek waar het niet heel druk was, maar waar je gewoon relax kon zitten en een spelletje spelen. Helaas werd ons om half 10 verteld dat om 10 uur die lounge dichtging, of nou ja de keuken daarbij ging dicht, dus we werden vriendelijk verzocht weg te gaan. Helaas wil het geval alleen zo zijn dat er op de boot maar weinig rustige plekken waren om te zitten, zeker als je bedenkt dat alle locaties waar een keuken in de buurt zat dichtgingen en je daar dus ook niet meer aan de tafeltjes mocht zitten. Het enige wat dan overblijft is een aantal zitjes bij de Grill House, een aantal bij de winkeltjes en daarna heb je alleen de keuze uit de Sea Pub of de Star Light Palace (het theater). Op zich zijn de laatste 2 genoemde locaties best gezellig, maar wanneer je rustig een boek wilt lezen of een spelletje wilt doen kan dat daar eigenlijk niet gezien hoe rumoerig en druk het er is. We voelden ons eigenlijk een beetje gedwongen om richting de drukke pub of theater te gaan, terwijl er buiten ons meerdere mensen op zoek waren naar wat rust om zich heen… Puntje waar ze nog wat mee zouden kunnen qua verbetering.

Uiteindelijk gaan we gisteravond rond een uur of 11 naar bed en merken al snel dat het nogal warm is in de hut. Ik slaap in 1 van de bovenste bedden, deze zijn ook nog eens enorm smal. Hierdoor ben ik dus, bij iedere draai die ik maak, bang om uit bed te vallen. Dus wanneer je dat combineert met de warmte in de hut en het gebrek aan frisse lucht kan je wellicht begrijpen dat we niet heel fantastisch geslapen hebben. We zijn allemaal rond 6 uur vanmorgen écht klaar met slapen, of eigenlijk vooral met de warmte, dus we gaan langzaamaan ons bed uit. Om en om testen we de douche in de badkamer, goedgekeurd! Tegen 7 uur lopen we richting het ontbijtbuffet en tikken 17 euro per persoon af.

De indeling van het buffet is ongeveer hetzelfde als gisteravond, maar dan afgestemd op ontbijt. Dus ook nu is er meer dan genoeg keuze. Van verschillende soorten vis tot een Engels ontbijt inclusief bonen, worst, roerei en bacon. Maar wanneer je liever ontbijt met yoghurt kan dat uiteraard ook. Of wil je toch liever kiezen uit mini croissants, chocoladebroodjes en allerlei andere lekkernijen? Ga je gang! Ook sapjes en thee/koffie staan weer klaar om te pakken, dus kom je tekort? Dan is het wederom je eigen schuld. We ontbijten op ons gemak aan een grote ronde tafel met uitzicht op zee en zien ook dat het zonnetje begint door te breken.

Op een gegeven moment horen we dat iedereen uiterlijk half 10 de kamer uit moet zijn zodat ze de kamers alweer voor kunnen bereiden op de volgende vaart. We nemen dus weer ons plekje aan het raam in waar we een boekje lezen of een spelletje doen. Inmiddels zien we ook dat we steeds dichterbij het land komen en varen we al langs verscheidene kleinere eilandjes.

Niet lang daarna wordt er omgeroepen dat we ons mogen begeven naar het autodek, dus vanaf de voorboeg lopen we richting achteren. Wanneer we daar de trap nemen zullen we namelijk al een stuk dichterbij de camper zijn, zeker als je je bedenkt dat we gisteren er voorin ingereden zijn en dus richting het einde van het schip moesten rijden. Wanneer we op het autodek komen zien we pas hoe enorm vol het staat. Elk plekje voor een auto is benut, we zijn weer verbaasd over hoe de mannen van de boot dit soort klusjes toch altijd maar weer klaren. Het blijft toch een hele puzzel elke keer weer die je op de juiste manier moet leggen.

We meren rond een uur of 10 aan, netjes op tijd! De rij die van de boot af moet is, natuurlijkerwijs, gigantisch. Het duurt dus eventjes voordat we zicht hebben op een weg die ons kan vertellen waar we heen willen. We besluiten eerst nog even Kristiansand in te gaan en parkeren de camper vlakbij de vismarkt. Het centrum van Kristiansand blijkt niet heel groot dus het rondje is al snel gemaakt, we besluiten dat wij het niet perse een stad vinden waar je meerdere dagen heen kan. Een klein rondje er doorheen is wat ons betreft meer dan voldoende.

Wanneer we terug zijn bij de camper stellen we de navigatie in op Lindesnes Camping. Lindesnes Fyr staat op het meest zuidelijke puntje van Noorwegen en dat vinden we best geinig om even te gaan bekijken, zou dichtbij de camping moeten zijn. We zetten koers die kant op via de E39 en merken al snel dat Noorwegen écht wel even andere koek is in vergelijking met Zweden of Denemarken. We rijden langs hoge rotsformaties, gaan bergje op en af met flink wat bochten. De maximale snelheid die we kunnen behalen is 80 km/h, bergje af en op tijd remmen voor de volgende bocht.

We zien zo her en der dat er een compleet nieuwe E39 zal komen. Deze zal, in tegenstelling tot de huidige, bijna rechtdoor lopen met flink wat bruggen en tunnels. De huidige weg volgt meer de lijnen van de omgeving en kronkelt dus om meren en fjorden heen. Je vraagt je soms af waarom ze hier en daar niet gewoon een  brug rechtdoor hebben gemaakt, maar toch heeft het z’n charme. Elke nieuwe bocht die je neemt heb je weer een nieuw prachtig mooi uitzicht. Het voelt stiekem alsof we al heel lang onderweg zijn, maar we zijn pas op dag 3! Wat dus betekent dat we nog 2,5 week vakantie te gaan hebben, heerlijk!

Na in Mandal te zijn gestopt voor wat boodschappen en lunch komen we uiteindelijk rond 3 uur aan op de camping. Er wordt ons verteld dat het 3 kwartier lopen is naar de vuurtoren via een wandelpaadje. Na de thee besluiten we die kant op te gaan, maar we vinden wel een pad die ons over rotsen en door bos heenleidt maar de vuurtoren? Die vinden we niet… Gelukkig vinden we uiteindelijk wel weer de weg terug en besluiten we om morgen gewoon eventjes langs de vuurtoren te rijden. Na het korte nachtje zijn we toch eigenlijk ook wel gewoon moe.

We doen vanavond dan ook lekker rustig aan en besluiten om beetje bijtijds te gaan slapen, morgen weer een nieuwe dag!