Wat een avontuur...!

Gisteravond ben ik rond 21.00 uur Canadese tijd gaan slapen, ik was echt gebroken en kon niet meer... Rond een uur of 3 schrikken we wakker, de telefoon van mijn vader gaat. Tja niet iedereen van zijn werk is helemaal op de hoogte dat we in Canada verblijven en het bij ons toch écht 6 uur vroeger is. Telefoon maar op stil gezet, maar we vergeten de trilfunctie uit te zetten. Dus na nog een aantal telefoontjes ook deze maar uitgezet. Het lukt ondanks de jetlag toch nog een paar uurtjes te gaan slapen, maar om half 6 begint de slaap toch wel een beetje op te raken en begin ik trek te krijgen. Mijn hoofd en lichaam zijn nog ingesteld op de Nederlandse tijd dus mijn brein denkt; “Hallo Marloes, je hebt nog niet ontbeten! Hup hup! Schiet eens op!”

Rond een uur of 7 vinden we het wel mooi geweest en gaan we om de beurt douchen. Voor mij nogal een opgave, want ik ben nogal lang en de douchekop hangt vrij laag. Laten we het positief bekijken; ik heb vanmorgen mijn squats wel weer gedaan. Gisteren al buikspieroefeningen door onmogelijke posities innemen voor een foto en vandaag squats. Mag wel oppassen dat het niet een te sportieve vakantie wordt…

Zo tegen half 9 zitten we aan het ontbijt, wij dachten dat er een buffet zou zijn maar we krijgen een menu voorgeschoteld. Je kunt kiezen uit verschillende gerechten met ei, pancakes, wentelteefjes en noem maar op! Vaders neemt gebakken eieren met spek, moeders neemt yoghurt met fruit en een bagel en ik besluit voor de pancakes met vers fruit te gaan. We waren alleen nog niet helemaal ingesteld op de Canadese maatvoering qua voedsel wat je krijgt voorgeschoteld… De pancakes waren bijna zo groot als mijn bord en het waren er wel 4! De hoeveelheid was werkelijk genoeg voor ontbijt én lunch bij elkaar! De ober vertelde ons dat ze goed de reviews in de gaten houden en dat er voorheen veel werd “geklaagd” dat de porties veels te klein waren. Negatieve reviews willen ze natuurlijk liever niet, dus de maatvoering van de porties zijn gewijzigd. Voor de gemiddelde Canadees/Amerikaan is dit een prima portie, maar voor een Nederlandse die normaal bij het ontbijt wat kwark met muesli neemt is dit toch wel teveel van het goede.

Na het ontbijt doen we nog even lekker rustig aan in de hotelkamer en worden we rond 10.45 uur gebeld dat onze taxi voorstaat waardoor we iets na elven bij de camperverhuur aankomen. Van tevoren hebben we heel braaf al het instructiefilmpje gekeken dus we mogen al vrij vlotjes naar buiten om eventuele schades te checken en op te schrijven. De hoeveelheid informatie die de verhuurder op ons afvuurt is veel en gaat gigantisch snel, dus we vragen hier en daar nog wat dingen na en tegen half 1 zegt hij; “Veel plezier en een goede rit!” We besluiten om eerst de camper maar even in te richten zodat onze koffers niet meer in de weg staan. We zijn blij met de koffers/tassen die we voor deze reis hebben  gekocht. Ze rijden makkelijk en kunnen erg plat worden gemaakt waardoor we ze in het luik van de camper kunnen leggen.

Eenmaal geïnstalleerd rijden we naar de dichtstbijzijnde Walmart om wat boodschappen te doen, door Menno was ons al verteld dat we ons goed moeten voorbereiden en echt moeten weten wat we willen anders verdwalen we geheid. En als we binnenstappen zijn we blij dat we deze voorbereiding hebben gedaan. Vandaag zijn we alleen de paden van het supermarkt gedeelte afgegaan en we hebben meerdere keren ons afgevraagd waar het überhaupt voor nodig is om zóveel keus te hebben in nou ja eigenlijk alles. Stuur iemand die geen keuzes kan maken bijvoorbeeld niet op pad om een pak ontbijtgranen te kopen, want daar staat maar een soort of 40/50 van…

Lunchen doen we op de parkeerplaats van de Walmart waarna we onze navigatie instellen op de camping dichtbij Niagara Falls. Onze “Anna” vertelt ons dat het zo’n 2 uur rijden is tot de camping. Alleen heeft ze er geen rekening mee gehouden dat in Canada de spits al zo rond 14.30 uur begint en het gigantisch druk is op de snelwegen. Al rijdende moeten we leren hoe de wegen in Canada in elkaar zitten en welke regels de Canadezen er op na houden. Zo kan je bijvoorbeeld aan alle kanten worden ingehaald, gooien ze hun auto van links naar rechts en moet je goed opletten dat jouw rijstrook niet opeens een afslag wordt! Rondom Toronto krijgen we het dan ook soms vrij warm van de drukte en het opletten waar we heen moeten. Maar als we een tijdje onderweg zijn wordt het ietsje rustiger, snappen we de verkeersregels beter en merken we dat we alleen maar de QEW (Queen Elisabeth Way) hoeven te volgen. Deze weg is alleen niet de meest inspirerende weg en eigenlijk gewoon vrij saai.

We zijn blij als we om 16.45 uur de camping bereiken en melden ons bij de receptie. We vragen wat informatie over een bezoek naar Niagara Falls en krijgen te horen dat er aan de overkant een bus gaat die je elk half uur naar de Falls brengt. Na het eten gaan we daar dus in ieder geval maar eens een kijkje nemen! We krijgen op de camping een ruime plek toegewezen en zien dat elke plek een eigen picknicktafel heeft. Helemaal prima dus! De sanitair gebouwen zijn schoon en ruim, vooral van het schone aspect worden we helemaal blij.

Al snel zijn we geïnstalleerd en kunnen we aan ons eten beginnen. Om 19.03 uur pakken we de WEGO bus naar de Niagara Falls. De busrit duurt een klein half uurtje en je rijdt met de bus recht op de American Falls af waarna de bus je afzet bij de Horseshoe Falls. Nu hebben we in het verleden al een aardig watervalletje gezien, maar toch is dit er eentje die je echt gezien moet hebben. Foto’s en/of filmpjes doen geen recht aan hoe immens groot deze watervallen zijn. Het is vooral bizar als je bedenkt dat in de afgelopen winter de Horseshoe Falls grotendeels bevroren zijn, je vraagt je alleen maar af “Hoe dan?!” En wanneer je met dit in het achterhoofd kijkt naar deze waterval word je er haast even stil van. Er dondert elke seconde zo enorm veel water naar beneden dat je je afvraagt wanneer het water toch eens op raakt, maar dat raakt het natuurlijk niet. Het blijft maar naar beneden donderen…

De Horseshoe Falls is de grootste waterval en ligt grotendeels in Canada, hij is totaal zo’n 671 meter breed en “maar” 53 meter hoog. Wanneer je langs de Horseshoe Falls loopt voel je continue een nevel water, het is haast alsof  deze waterval een wolkenfabriek is. Als je doorloopt kom je uiteindelijk bij de American Falls uit welke volledig op Amerikaans grondgebied ligt, deze waterval is zo’n 290 meter breed en is maar 21 meter hoog. Bij deze waterval dondert het water neer op een partij rotsen die daar na een verschuiving terecht zijn gekomen. Ook ligt er nog een kleinere waterval naast; Bridal Veils Falls. Alles bij elkaar genomen dus een indrukwekkend partijtje watervallen. Na een kleine 3 kwartier wordt het wat schemeriger en krijgen we het koud. We besluiten om richting de bus te gaan om terug te gaan naar de camping.

Morgenochtend willen we de watervallen zeker nog eens bezoeken, kijken hoe ze erbij liggen als het een stuk lichter en hopelijk zonniger is!

ps. Voor nu alleen een verhaal, foto's komen later. De WiFi is nét iets te langzaam om ook nog foto's te uploaden...