Het regent, het regent...

Wanneer we gisteravond naar bed gaan begint het zachtjes te miezeren, we hopen dat het in de ochtend droog zal zijn. Maar wanneer we vanochtend wakker worden miezert het nog steeds…

We rijden zo tegen half 10 de camping af richting Fredricton, onderweg houdt het op met zachtjes miezeren en begint het af en toe flink te regenen. Als we de camper parkeren op de parkeerplaats in het centrum van de stad regent het helaas nog steeds. Fredricton is de hoofdstad van New Brunswick en is een voormalig Britse legerpost. In ons Capitool boek wordt het omschreven als een van de mooiste kleine steden van Atlantisch Canada, wij zijn benieuwd!

De fototoestellen gaan even niet mee, want die worden dan alleen maar nat. Maar gewapend met paraplu’s lopen we het centrum in. We komen langs de plaats waar officieel het Canadese leger ooit is opgericht. Ook hier schijnen ze wisselen van de wacht te doen, maar wij zien dat ze daar voorlopig nog niet klaar voor zijn. Er wordt verbouwd aan allerlei kanten…

Wanneer we doorlopen komen we ook langs de vuurtoren van het stadje, deze is niet al te groot en van hout. Zoals eigenlijk zoveel huizen en gebouwen in dit land. We lopen nog rustig door en helaas begint het steeds harder te regenen. Bij de lokale bakkerij drinken we een kop koffie/thee waarna we teruglopen naar de camper.

Op de parkeerplaats zijn er flinke plassen ontstaan en kan je bijna spreken van heuse stromen water welke allemaal richting de afvoerputten gaan. Het is zonde dat het zo regent, want we hebben nu nog weinig van het stadje gezien. Voor ons gevoel was dit geen centrum zoals wij hem kennen, waar zijn bijvoorbeeld alle gezellige winkeltjes? Met deze hoosregen gingen wij het niet verder meer uitzoeken, maar kiezen we ervoor om door te gaan.

Aangezien er nog boodschappen gedaan moeten worden kijken we of er een Walmart in de buurt zit. Deze blijkt een kleine 4 kilometer verderop te zitten en wij gaan dus op gemakje boodschappen doen. Dit keer bekijken we op ons gemak wél bijna de hele winkel, want tja het regent toch keihard buiten. Als we naar buiten lopen is het wonderbaarlijk genoeg opeens droog! We eten even wat soep en een broodje en vervolgen onze weg naar Saint John.

Saint John is de tweede stad van New Brunswick en is vooral bekend door de Reversing Falls, waar wij erg benieuwd naar zijn. De Reversing Falls is een bijzonder natuurfenomeen. Normaal gesproken gaat het water een bepaalde kant op, maar wanneer het vloed wordt komt het water vanaf de andere kant. Hierdoor botst het water tegen elkaar op en krijg je golven die tegen de stroming in gaan en verschijnen er ook verschillende draaikolken. Als wij aankomen begint het vloed te worden en zien we de verandering in het water ontstaan. Het is vreemd om te zien dat vanaf de ene kant het water vanaf rechts naar links wilt, maar even verderop wil het water juist in tegengestelde richting stromen. En de draaikolken in het water veranderen elke keer van locatie en draaisnelheid. Het is een bijzonder fenomeen om te zien en zeker iets waarvan je hersenen eigenlijk zeggen dat het helemaal niet kan, maar tóch gebeurt het!

Na de Reversing Falls te hebben kunnen zien terwijl het droog was, begint het na ons bezoek toch weer wat te regenen. We besluiten om een andere camping dan gepland in te stellen, morgen willen we namelijk Fundy National Park bezoeken. In de KOA gids vinden we een camping die ongeveer een drie kwartier van dit park vandaan is, namelijk in de plaats Sussex.

Dit betekent wel dat we nu nog 1,5 uur moeten rijden, maar hé dat scheelt morgen weer tijd. We vervolgen de route over de 121 in de richting van Sussex. Waarbij we ook door een dorpje rijden waar er vanavond Prom night is, althans dat denken wij aangezien er een heleboel jongens in net pak en meiden in galajurken op een grasveld staan. We zien dat ze over een soort catwalk moeten lopen, foto’s moeten laten maken en vervolgens nog netjes op een rij moeten gaan staan. Het is een hele happening waar het dorp voor is uitgelopen en zelfs de politie helpt om het verkeer om te leiden.

Af en toe regent het nog iets, maar als we op de camping aankomen is het droog. Het is inmiddels 18.00 uur en bij de receptie zien we dat ze nét dicht zijn. Maar gelukkig hangt er een bel en komt de eigenaresse ons snel tegemoet. Ze geeft ons een plek en wanneer we naar de camper lopen begint het weer te regenen. Zo tegen 20.00 uur wordt het eindelijk weer een beetje droog, morgen schijnt het ook droog te blijven. Dat hopen we maar, want een National Park bezoeken in de regen vinden wij toch niet een heel goed idee…