Wachten duurt lang, lang, lang… Maar uiteindelijk: Hej Danmark!

Het heeft gisteravond een lange tijd nog geregend, soms wat harder dan weer wat zachter. Door de bomen om ons heen was het in ieder geval slecht te peilen. Voor ons gevoel was het daarnaast ook wat donkerder dan de dagen daarvoor, maar waarschijnlijk vooral ook mede mogelijk gemaakt door de hoge bomen om ons heen en de regenachtige wolken.

Uiteindelijk is het vanmorgen weer droog met hier en daar een wolk als we wakker worden. Buiten ontbijten zit er vandaag niet in, maar gelukkig trekt het gedurende de dag steeds verder open.

Net zoals eigenlijk altijd vertrekken we vandaag ook weer zo rond half 10 vanaf de camping, alleen nog even de laatste 1,5 uur naar Göteborg. Aangezien we nog steeds de snelwegen vermijden rijden we eerst een stukje via de E42 om daarna bij Sollebrun de 190 op te gaan. Op verschillende plekken van de route komen we Nederlanders tegen die we vanmorgen ook op de camping hebben gezien, we vragen ons af of ze toevallig ook met de boot naar Denemarken zullen gaan. De wetenschap van nu brengt ons dat we kunnen zeggen dat we ze op de boot nooit gezien hebben.

Onderweg stoppen we uiteraard nog voor een koffie pauze, we doen op ons gemak! Uiteindelijk komen we zo rond 12.15 uur aan bij de haven van Stena Line, de boot zal om 15.45 uur vertrekken dus het wachten begint. We zijn overigens zeker niet de eersten die bij de boot aankomen. We zetten de camper in de aangegeven rij en aangezien we geen idee hebben van hoe laat ze beginnen met inchecken of met het laden van de boot weten we niet hoelang we nu precies zullen moeten wachten.

We denken dat een broodje in ieder geval nog wel moet lukken en lunchen dus even op ons gemak. Langzaamaan komen er steeds meer campers, caravans en auto’s aanrijden. Zo tegen 14.00 uur komt een dame ons vertellen dat we verder door moeten rijden, onze voorganger blijkt nog een heel stuk van het hek af te staan dus wanneer hij daarbij staat kunnen wij aansluiten. Het inchecken begint!

Het inchecken gaat nog redelijk vlot, je geeft je reserveringspapieren en paspoorten af en de dame van Stena Line doet er iets magisch mee. Vervolgens mag je, als camper dan, doorrijden naar baan 15. Als je dat alles hebt gedaan denk je dat je waarschijnlijk wel vlot aan boord mag, laat ik je meteen maar uit die waan helpen. Want nee, dat is dus niet zo…

We waren als een van de eersten bij de boot en mogen uiteindelijk pas als een van de laatsten aan boord. Pas rond half 4 rijden we de boot op, we moeten een slurf inrijden en achter ons gaat er meteen een grote wand dicht. Niemand mag, en kan meer, achter ons staan. We pakken onze spullen en gaan vanaf dek 3 naar dek 6. Op deze boot staat nergens lekker aangegeven wat er precies op welk dek is, want uiteindelijk komen we er later achter dat er wel 11 dekken zijn! Dek 1 t/m 5 zijn auto dekken en op de rest van de dekken kan je tijdens de reis vertoeven. Op dek 6 zijn er 2 lounges waarbij eentje ook een soort speelparadijs voor kinderen heeft en ook de winkel zit hier. Op dek 7 is het restaurant waar, wanneer we boven komen, meteen een gigantische rij staat.

We gaan op dek 6 in een lounge zitten vlakbij het raam, al snel merken we dat we al varen. Dat is snel! De drukte op deze boot vinden we wel intens, overal zijn/zitten/lopen mensen en kinderen die overal naar toe rennen en schreeuwen. We moeten enorm wennen aan deze drukte na alle rust die we overal op de campings en onderweg hebben gehad.

Na bij het restaurant te hebben gekeken komen we erachter dat deze om 17.00 uur al sluit en wanneer je daar wilt eten je snel moet zijn. Ze hebben maar een bepaald aantal tafeltjes en vol is vol, we zitten dus al om 16.15 uur in het restaurant. Voordeel is wel dat als je eenmaal zit je de gehele reis gewoon kan blijven zitten, ook nadat de keuken dicht is gegaan. Als de rijen bij buffet wat minder zijn halen we wat te eten en te drinken. Het eten is prima, maar op de Romantika was het beter en vooral ook meer keus. We verbazen ons over hoe mensen wederom omgaan met een buffet en zien bergen voedsel de prullenbakken in verdwijnen, wij scheppen gewoon op wat we zeker op kunnen. Hebben we meer honger? Dan halen we liever iets extra erbij.

Na het eten maken we een rondje door de winkel, ook hier is het intens druk. De winkel is qua assortiment niet heel interessant en boeiend, er wordt vooral heel erg veel drank verkocht. Met de nadruk op HEEL ERG VEEL! We zien mannen met compleet volgeladen steekwagens lopen waarop zo 10 volle trays bier liggen, waarschijnlijk hebben die goed onderzoek gedaan of het bier hier echt veel goedkoper is… Wij laten de winkel voor wat hij is en gaan weer boven in het restaurant zitten.

De keuken is inmiddels al gesloten en veel mensen zijn al ergens anders heen gegaan, maar wij vinden het wel fijn dat het hier wat rustiger is. We zijn nu aan het raam gaan zitten en hebben goed uitzicht op het eventuele land in zicht. Tijdens de bootreis hebben we ons dit keer zeker niet verveeld, alleen de tijd voor het echte varen duurde nogal lang…

Tegen 19.00 uur moeten we ons weer richting de camper begeven en ook nu moeten we weer lang wachten. Aangezien we er als een van de laatsten opgingen gaan we er ook bijna als laatste vanaf, maar gelukkig is het nog maar een klein stukje rijden naar de camping waardoor we rond half 8 uiteindelijk op de camping aankomen.

We worden begroet door een vrolijke dame die gelijk weet wie we zijn, we zijn namelijk de laatsten die ze vandaag nog verwachtte. Voor de zekerheid hadden we deze camping wel alvast gereserveerd, maar als we zien hoe leeg de camping nog is had dat niet gehoeven maar dat wisten wij ook niet van tevoren.

Als we eenmaal staan doen we nog even een rondje over het strand, vanaf de camping kun je daar namelijk zo heen lopen door een stukje duin. Het zonnetje schijnt nog, maar het waait wel pittig aan de kust. Wel fijn om nog even uit te waaien na deze toch wel lange dag…

Komende week nog lekker een weekje in Denemarken en over precies een week zijn we alweer thuis, tijd vliegt!