The Bay of Fires

Vanmorgen ging wederom vroeg de wekker, namelijk zo rond half 7. Vannacht lekker kunnen slapen, het was lekker fris op de kamer en natuurlijk een lange dag gehad dus dan wil dat wel. Dit keer hoefden we zelf niet voor ontbijt te zorgen, maar zit dat bij het hotel in begrepen en wel vanaf 7.00 uur. 

Het hotel waar we in sliepen was het Beachfront Bechino hotel, het heeft veel weg van een Amerikaans motel. De kamers zijn erg groot, zeer ruime badkamer en een klein zitje op de kamer. Helemaal prima bevallen wat mij betreft. 

Als het bijna 7 uur is loop ik naar de receptie, we moeten vroeg ontbijten aangezien we om 8 uur alweer wegrijden. Als ik bij de receptie aankom zie ik Eva nog niet, dus die haal ik voor de zekerheid op. We checken altijd even bij elkaar in dat we wel op tijd wakker zijn, haasten houden we niet van.

Bij het ontbijt is er een ruime keuze. Zo zijn er verschillende soorten ontbijtgranen, is er yoghurt en ook wat fruit. Heb je daar geen zin in? Prima, dan kan je wat brood roosteren en daar wat lekkers op smeren. En als je zin hebt in warm ontbijt kun je ook nog gaan voor een Engels ontbijt met bonen, worst, bacon en ei. Ik neem een lekker bakje yoghurt met wat cruesli en later nog een broodje, sapje erbij en je hoort me niet meer. 

Na het ontbijt ga ik terug naar de kamer, tanden poetsen en de laatste spullen weer in de tas doen. Zo om 7.50 uur loop ik weer bepakt en bezakt naar de receptie, check ik uit en wandel naar de bus. Wederom kunnen we keurig netjes op het afgesproken tijdstip weer vertrekken met de bus. 

Vandaag is een dag dat we redelijk veel in de bus zitten met als hoofdbestemming de Bay of Fires. We doen eerst onderweg nog een kleine korte stop bij Binalong Bay, we hebben hier een half uurtje vrije tijd. Je kunt even een rondje wandelen, benen strekken en natuurlijk even een plaspauze doen. Binalong Bay heef wederom een prachtig mooi wit strand, je ogen doen er haast pijn van. En het water is ook kraakhelder en heeft de prachtige blauw-groene kleur, je raakt er haast niet op uitgekeken zo mooi als dat het is. Ik heb vandaag de lange broek en trui aan, het wordt namelijk maximaal 16 graden vandaag. Alleen voel ik op het strand al dat de trui straks wel verruild kan worden voor een t-shirt, de zon voelt heerlijk warm aan. Op het moment dat ik nog een foto wil nemen van een golf bij mijn schoenen spoelt de golf OVER mijn schoenen, ik heb dus even de waterdichtheid van mijn wandelschoenen getest. Ik kan je vertellen, die is TOP! Het water loopt er zo vanaf, de stof voelt niet nat aan en mijn voeten zijn nog kurkdroog (op wat eventuele zweet na dan).

Na de korte stop rijden we door naar de Bay of Fires waar we rond 10.00 uur aankomen. De Bay of Fires heet zo door het oranje korstmos wat op de stenen zit, toen de aboriginals vroeger de stenen vanaf zee zagen vonden ze het net lijken alsof het strand in brand stond. En dus vandaar de benaming “Bay of Fires”. We krijgen hier 1,5 uur de tijd om rond te dwalen en over de rotsen te klimmen, wel met wat enige voorzichtigheid geboden natuurlijk... 

Inmiddels is de zon gaan schijnen en het t-shirt aangegaan, wat een genot om met dit weer op Tasmanië rond te wandelen. We wandelen richting de baai en je ziet meteen de oranje gekleurde rotsen, door de zon lijkt het allemaal nog feller. We kunnen goed begrijpen dat ze vroeger vanaf zee dachten dat het strand in brand stond. We klimmen en klauteren wat af op de rotsen, het is net een grote speeltuin. Elk hoekje wat je omgaat is soms nog mooier dan het vorige hoekje en vele foto’s worden dan ook gemaakt. Voor vandaag dan dus ook extra veel foto’s bij dit verhaal, er was teveel keuze... 

Nadat we 1,5 uur rondgedwaald hebben over het strand en de rotsen melden we ons weer keurig op tijd bij de bus. We hoeven nu maar 20 minuten te rijden naar de volgende bestemming, St. Helens, waar we even kunnen gaan lunchen en een plaspauze kunnen houden. Bij de lokale bakker halen we lunch en hoewel het even daarvoor toen we in de bus zaten regende, is het zonnetje nu weer gaan schijnen. De lunch wordt daarom natuurlijk in het zonnetje op gegeten, heerlijk!

Na de lunch is het nog 3,5 uur rijden naar Hobart, de eindbestemming van vandaag. We rijden langs de meest prachtige natuur en kijken de ogen uit. En om eerlijk te bekennen heb ik ook af en toe wel eventjes de binnenkant van de ogen bekeken, want zo’n reis is soms best vermoeiend. Zeker met de lange, maar leuke dag, die we gisteren gehad hebben. 

Onderweg stoppen we nog eventjes kort om de benen te strekken en uiteindelijk zijn we om 16.45 uur al bij het Ibis hotel in Hobart met wederom weer nette en schone kamers. Aangezien het thuis vroeg is kan ik nog even snel Facetimen met het thuisfront, door het gekke tijdverschil is het echt puzzelen wanneer dat wel of niet kan. Hierna wandelen Eva en ik naar de Woolworth om boodschappen te halen, ontbijt voor morgen en overmorgen. Al in Sydney heb ik een keer lepels gekocht, dus ik kan morgenochtend ontbijten met yoghurt met blauwe bessen. Lekker!

Als we de boodschappen in het mini koelkasten op de kamer hebben gezet wandelen we weer naar de lobby waar een flink deel van de groep ook staat te wachten, er moet gegeten worden en niemand weet precies waar. We zoeken even snel de suggesties van Sawadee op en wandelen naar Mures wat een visrestaurant is, want zeg nou zelf je kan toch niet op Tasmanië zijn en geen vis eten? Ik bestel voor 29 Australische dollars de garnalen met patat, lekker hoor! 

Nadat de buiken weer vol zijn lopen we terug naar het hotel, waar ik even op mijn gemak douche en wat in de kamer rommel. In dit hotel blijven we 2 dagen, morgenavond even kijken of ik mijn kleding kan wassen. Ze hebben hier wasmachines en drogers dat je het zelf kan doen, handig! 

En nu ik dit schrijf is het al tegen 22.00 uur en dus tijd om te gaan slapen, morgen gaat om 6 uur de wekker. We gaan om 7.00 uur aan de wandel naar de haven, we gaan wederom een excursie doen. Namelijk een boottocht rondom Tasmanië, op zoek naar walvissen, dolfijnen, albatrossen en noem maar op! Na een 3 uur durende boottocht ga ik daarna nog naar Unzoo, een dierentuin waar je de Tasmaanse duivel kunt zien. Het wordt dus weer een enerverende dag, dus hop het bed in en slapen maar!