Tower Hill Reserve & The Grampians

Helaas is de WiFi te traag om meerdere foto’s te uploaden dus later meer ;-)

Ook vandaag zijn we weer redelijk vroeg bij de les, om 7.55 uur moeten we bij de receptie uitgecheckt en al klaar staan met de bagage. Wederom is iedereen al ruim op tijd er klaar voor en rijden we om 8 uur stipt weg in de richting van Tower Hill Reserve. 

Vanaf Warrnambool is dit maar een klein kwartiertje rijden en het gebied staat erom bekend dat er emoes, kangoeroes en koala’s leven. De bus is nog niet geparkeerd of we zien de eerste emoe al voorbij wandelen. Jess parkeert de bus en als we eenmaal buiten zijn zien we al snel de eerste koala’s in de boom, het is een moeder met een kleintje. Ze zitten innig samen in de boom, de moeder stevig haar poten om het jong heen. Heel mooi om te zien!

In het reserve kunnen we verschillende wandelingen doen, we hebben tot 10.00 uur de tijd. Met een flinke groep kiezen we ervoor om de “Journey to the last volcano” te doen, deze kost je maximaal een uurtje wat helemaal prima is dus. De wandeling brengt ons naar een hoger gedeelte waar je uitzicht hebt op een oude vulkaan, mooi om te zien! Onderweg spotten we nog een aantal kangoeroes, al dan niet in de bosjes of voorbij hupsend op het pad. Uiteraard spotten we ook nog koala’s, wat blijft het toch bijzonder om beide soorten in het wild te kunnen zien. Ook vandaag zien we weer als een cadeautje, het is mooi weer en we zien zulke mooie dieren. Zeker als we horen dat de groep die een week eerder en de groep die een week later weg is gegaan pech heeft met het weer of excursies die niet door kunnen gaan om verschillende redenen. We prijzen ons wederom gelukkig. 

Na de wandeling vergapen we ons weer aan de verschillende koala’s, maar zien we ook nog een aantal emoes lopen. Deze vogels zijn eigenlijk best lelijk, maar van lelijkheid zijn ze toch ook weer mooi om te zien. Totaal hebben we vanmorgen een stuk of 10 koala’s gezien, 6 kangoeroes en 3 emoes. Een mooie score zou ik zeggen!

Na Tower Hill rijden we door naar Halls Gap om lunch te scoren bij een bakkertje. Te midden van de tropische vogels eten we de lunch op, wel goed opletten want deze tropische vogels zijn eigenlijk de Australische meeuwen. Ze pikken je brood als je even niet oplet... 

Na de lunch rijden we door naar The Grampians, wat weer een prachtig mooi natuurgebied is. We kunnen hier verschillende wandelingen doen en eigenlijk iedereen kiest voor de Pinnacle, wat de zwaarste is van de 3 verschillende wandelingen. Tijdens de wandeling ga je 300 meter omhoog naar de top van de berg, hier heb je een prachtig mooi uitzicht over de vallei. Na het uitzichtpunt loop je dezelfde route weer naar beneden. Klinkt makkelijk, maar had ik al gezegd dat de route voornamelijk loopt over rotsblokken en stenen? Dat maakt het namelijk toch net ietsje moeilijker en stijgen is niet mijn beste kwaliteit, dus we doen heel rustig aan en hebben meer dan genoeg water mee. 

Het zonnetje is vandaag heerlijk gaan schijnen dus we zijn in de korte broek aan de wandel, heerlijk! Hoogtevrees technisch is de wandeling soms pittig, maar doordat we rustig aan deden ging dat eigenlijk heel prima. En op sommige stukjes was het: verstand op 0, niet nadenken en gewoon gaan! Als je eenmaal boven bent kun je doorlopen tot aan een uitzichtpunt, ik heb het allerhoogste treetje toch maar wel even overgeslagen. Zo’n uitstekende punt boven de vallei vind ik toch net iets minder prettig om te staan, maar ik heb het gered! Wederom even een momentje van besef dat ik dit eerder nooit kon en ik zo tijdens deze 1,5 week al best veel dingen heb gedaan waarmee ik mezelf heb doen verbazen. Wat een reis!

Uiteindelijk hebben we er zo’n 1,5 uur over gedaan om boven te komen en waren we in een uurtje weer beneden, ook dit weer rustig aan gedaan en vooral goed op blijven letten waar en hoe je je voeten zet. Mocht ik dit soort ongein vaker gaan doen zijn wandelstokken totaal geen gek idee!

Als we uiteindelijk beneden zijn hoeven we maar heel eventjes te wachten tot Jess ons komt halen en zijn we nog geen half uur later in het hotel van vandaag. Heerlijk om eens vroeg in het hotel aan te komen. De sleutels worden snel verdeeld en we horen dat de barbecue (barbie op z’n Australisch) om 19.00 uur is. Daar er hier in de omgeving ook emoes en kangoeroes lopen doen Eva en ik nog even een rondje om het terrein heen, we zijn zo weer terug want er is hier weinig te beleven. Het hotel staat in de niks, vandaar ook de barbecue met z’n allen. Verhongeren is ook weer zo wat hè... 

Na het wandelingetje zitten we nog even in de zon met een boek, douchen op het gemak en tegen 19.00 uur kunnen we aan tafel. De eigenaars van het hotel hebben een meer dan prima barbecue geregeld, het vlees is goed en we hebben eindelijk weer eens een salade! Het is al best een tijdje geleden dat we echt een goede portie groente op hebben, fruit wel dagelijks hoor! Maar groente... Dat is toch best lastig als je ‘s avonds ergens gaat eten. 

Zo tegen 21.00 uur wordt het buiten fris en taai ik af, even het verhaal maken en dan zo lekker slapen. Morgen hebben we een lange reisdag voor de boeg naar Adelaide, maar gelukkig stoppen we nog een aantal keren.