Op naar Adelaide!

Vanmorgen staat weer redelijk op tijd de wekker, we moeten namelijk om 7.50 uur klaarstaan. Daar er geen ontbijt bij dit hotel zit en nog niks konden kopen doen we dat straks eerst nog onderweg. Van de groep is er iemand vroeg wakker en die laat in de app al weten dat er achter op het veld zo’n 9 kangoeroes zitten. Daar mijn tas al zo goed als klaar is pak ik snel mijn fototoestel, doe mijn schoenen aan en ga aan de wandel. En inderdaad, in het mooie zonnetje wat aan het opkomen is zit een groep met kangoeroes in het veld. Samen met Eva en Sylvia geniet ik van het uitzicht, wat een mooi begin van de dag is dit!

Als alle bagage in de bus staat rijden we wederom op tijd weg bij het hotel, eerst even terug naar Halls Gap om ontbijt te scoren. Ik haal weer een lekkere yoghurt en heb nog lepels in mijn tas, helemaal goed dit als ontbijt! Terwijl iedereen zijn ontbijt in de bus aan het eten is rijden we naar de eerste stop van de dag: Boroka Lookout. Dit is een uitzichtpunt in The Grampians waar je uitkijkt over de Victoria Vallei, het zonnetje schijnt weer heerlijk dus we hebben mooi uitzicht en kunnen ver kijken. 

Na deze korte stop rijden we door naar Reids Lookout, waar we een nog mooier uitzicht hebben over de vallei. Het blijft mooi om te zien hoe enorm uitgestrekt Australië eigenlijk is en hoe ver dorpen soms uit elkaar liggen. Prachtig! 

Na deze uitzichtpunten rijden we door naar McKenzie Falls, dit is het laatste moment waarop we vandaag echt de benen kunnen strekken. We moeten vandaag naar Adelaide flink wat kilometers maken, dus zitten veel in de bus maar bij McKenzie Falls kunnen we nog een wandeling doen naar de waterval. De wandeling is maximaal een uurtje, door middel van zo’n 260 tredes wandel je naar onderaan de waterval. Als we eenmaal beneden zijn komt de zon net over de waterval heen schijnen, een mooi gezicht! 

Als iedereen weer boven is rijden we door naar de volgende stop van vandaag: The Pink Lake. Als we mazzel hebben staat hij niet droog en kun je zien dat het meer door de algen roze kleurt en er veel zout langs de waterkant ligt. Het is dit keer iets langer dan een uur rijden voordat we er aankomen en we hebben mazzel! Er is genoeg water en we kunnen de roze kleur goed zien. We stappen de bus uit en ik merk meteen dat het geen overbodige luxe is geweest dat ik in Melbourne nog een vliegennet heb gekocht, hier zitten al vele vliegen die continu om je hoofd heen zitten. Straks richting de outback ga ik met dat netje wel erg blij zijn denk ik zo!

Tussen de stops door hebben we aan Jess gevraagd of het misschien mogelijk is om een keer te stoppen bij een kangoeroe waarschuwingsbord, vooral Eva en ik willen daar graag een foto van. En ja hoor, we hebben vandaag meerdere keren gestopt om een foto te schieten! Vooral een keer extra toen we stilletjes aangaven dat de vlekkerige schaduw op het bord niet heel erg mooi was op de foto... Ze moest erom lachen, maar gaf ons wel gelijk en zorgde ervoor dat we een betere foto konden maken. Fijn!

Na het roze meer rijden we door naar Bordertown, een klein dorpje over de grens van de staat South Australië. Ook tussen verschillende staten zijn ze streng met wat je daarheen brengt, dus voordat je de staat ingaat heb je nog de mogelijkheid om al je verse fruit/groente op te eten of weg te gooien. Als je gecontroleerd wordt riskeer je namelijk een fikse boete, dat hebben we liever toch niet. In het dorpje kopen we bij de plaatselijke bakker een broodje, die mensen weten soms niet wat hun overkomt als we met zo’n enorme groep binnen komen wandelen voor een lunch. Nu we deze staatsgrens zijn overgestoken betekent het ook dat we een half uurtje terug in de tijd zijn gegaan, want ja een tijdzone kan je dus ook met een half uur veranderen.

Het is na de lunch nog zo’n 3 uur rijden totdat we in Adelaide zijn, we zullen nog wel een korte stop maken. De stop die we maken is bij een aantal enorme graansilo’s van 30 meter hoog die door een kunstenaar zijn beschilderd. Erg mooi om te zien! Zeker omdat de schildering over de verschillende graansilo’s doorloopt. 

We hoeven daarna nog maar een kleine 2 uur te rijden tot we in het hotel zijn, de originele planning was dat we rond 18.30 uur in het hotel zouden aankomen maar het lijkt erop dat we er eerder zijn. Wat natuurlijk altijd fijner is dan later aankomen... Uiteindelijk komen we rond 17.45 uur aan in het hotel, ik drop snel mijn spullen in de kamer en loop met Eva naar de supermarkt om even ontbijt te halen voor 2 ochtenden. Uiteraard weer lekkere yoghurt met verse blauwe bessen! Rond 19.00 uur spreken we in de lobby af met een aantal meiden, we gaan met z’n vijven gezellig bij een pizzeria uit eten. De pizzeria zit vlakbij het hotel en ze smaken super!

We hebben dan wel veel in de bus gezeten vandaag, maar dat voelt totaal niet zo. We hebben vele stops gemaakt om eventjes de benen te kunnen strekken, wat heel fijn is. Tijdens het rijden konden we vandaag al goed het landschap zien veranderen, we vertrokken vanuit The Grampians wat nog heel veel rotsen heeft en ruig is. Vervolgens hebben we hele stukken gereden wat enorm vlak was en je kilometers lange velden aan graan zag. Ook hebben we al een aantal road-trains zien rijden, wat een enorme gevaartes zijn die trucks en dan hebben we nog maar “kleinere” varianten gezien. Ik ben benieuwd hoe degenen in de outback eruit zien, mochten we die tegenkomen. 

Morgen hebben we een vrije dag voordat we echt de outback in rijden, er zijn geen facultatieve excursies op de planning en een ieder kan doen waar je zin in hebt. Lekker om eventjes een dagje rustig aan te doen, want het is soms best een pittige reis met lange dagen en vroeg opstaan. Is dat erg? Totaal niet, het is het wat mij betreft 1000% waard!