's Morgens Spaarndam, 's avonds Toronto...

Het is nu bijna 20.00 uur, vanmorgen om 4.30 uur Nederlandse tijd ging mijn wekker. Ik wil er eigenlijk niet over nadenken hoeveel uur ik al op ben, maar dat ik moe ben is wel iets dat vast staat. Maar laten we even terug gaan naar het begin…

Om 4.30 uur liep dus vanmorgen de wekker af, want taxi Menno stond om 6.00 uur voor de deur om ons naar Schiphol te brengen. Vanwege de vroegte waren we al snel op Schiphol, ingecheckt waren we al dus we konden in 1x door om de bagage af te geven. Alle drie ruim onder de 23 kilo en op naar de douane! Waar wij al klaar stonden om alle elektronica uit de tassen te halen werden we al snel teruggefloten, dit hoefde niet. En ook vloeistoffen mochten dit keer in de tassen blijven. De gate zat in de grootste uithoek van Schiphol, maar eenmaal daar aangekomen kon het wachten beginnen... Uiteraard nog een kop thee/koffie gehaald om nog even wakker te worden, want het was toch wel erg vroeg vanmorgen.  Om 9.15 uur begon het boarden en wij zaten zo tegen half 10 in het vliegtuig en we konden op tijd vertrekken.

En dan begint het… Want tja ook al is het “maar” 7 uur vliegen, het is en blijft toch 7 uur vliegen! En het is nou niet dat je even lekker een rondje kan lopen, want je bent toch wel heel snel uitgekeken in zo’n vliegtuig. Tijdens het stijgen hadden we nog wel wat uitzicht, maar al snel hadden we uitzicht op blauwe lucht met heel veel witte wolken onder ons. Tijdens het vliegen heb ik het dan maar bij gethematiseerde films gehouden; als in dat in elke film Reese Witherspoon een hoofdrol had. Wat prima films zijn als je niet wilt nadenken en je tijd uit moet zitten. Slapen wilde helaas niet echt lukken, maar om te zorgen dat we niet té moe werden voorzagen de dames van KLM ons regelmatig van eten en drinken. Te beginnen met wat drinken en amandelen, vervolgens een warme maaltijd waarbij we konden kiezen uit rijst met kip of pasta (waar een onwijs lekker stroopwafeltoetje zat) om daarna nog eens langs te komen met pizza of een kaneelbroodje en dan ook nog eens ijs! Wat allemaal uiteraard weer werd afgesloten met wat te drinken, kortom als je iets tekort kwam dan was het helemaal je eigen schuld!

Rond een uur of half 12 (plaatselijke tijd) zette de gezagvoerder de kist aan de grond en stonden we na een klein kwartiertje in een gigantisch lange rij... Raar idee toch altijd dat je ’s morgens vertrekt vanuit de ene plek en paar uur later ben je duizenden kilometers verderop… Om even op die rij terug te komen; die is om een verklaring aan te vragen dat je het land wel in mag. Van tevoren hadden we al een ETA geregeld, maar ter plekke moesten we ook nog allerlei vragen in vullen en een foto laten maken. Helemaal prima natuurlijk, maar dat koste zo. veel. tijd! De rijen waren echt gigantisch, maar hé je hebt vakantie dus geef je er maar aan over… Eenmaal alles ingevuld en geprint konden we langs de douane en onze koffers halen. Helaas kregen we geen mooie Canada stempels, chagrijnen!

De kofferband was tot onze verbazing al helemaal leeg, want het bleek dat ze personeel hebben om dit leeg te maken. Dus alle koffers stonden netjes naast de band en konden we zo meenemen. Hierna was het belletje naar het hotel snel gemaakt en waren we een klein half uurtje later in ons hotel. Het is een eenvoudig hotel, maar we hebben er alles wat we nodig hebben dus helemaal prima! Het hotel heeft een shuttle bus die regelmatig terugrijdt naar het vliegveld en vanaf daar kun je de UP Express naar downtown Toronto nemen. Na onze bagage te hebben gedropt en een afspraak te hebben gemaakt met de camperverhuur stappen we om 15.30 uur uit bij Union station in Toronto.

Je kan vanaf hier meteen al écht niet om de CN Tower heen, wat een immens hoge toren is dit… Hij stijgt werkelijk boven alles uit en hem volledig op een foto krijgen is dan ook een beste uitdaging als je er vlakbij in de buurt staat. We kijken onze ogen uit en voelen ons erg klein te midden van al die hoge wolkenkrabbers. We lopen langs een openlucht trein museum richting het water. Hier lopen we langs het water om van veraf alle gigantisch hoge gebouwen te bekijken en krijgen haast last van onze hoogtevrees als we bedenken dat zo hoog écht mensen wonen. We lopen langs de CN Tower wat meer de stad in en verbazen ons dat er soms nog kleine oudere huisjes staan verscholen tussen de hoge wolkenkrabbers. We zien dat er zelfs al sloopvergunningen zijn voor sommige huisjes en je kunt meteen tekeningen zien wat ervoor terugkomt. Nóg meer wolkenkrabbers…

Het wordt steeds later op de dag en de vermoeidheid begint toe te slaan. We eten voor de vorm nog wel wat om 17.00 uur en gaan daarna op weg terug naar het hotel. We nemen eerst de UP Express naar Pearson airport om daarna met de shuttle naar het hotel te gaan. Helaas hebben we de 1e shuttle net gemist en moeten we 40 minuten wachten op de volgende, ach het is niet anders…

We zijn blij dat we nu weer in het hotel zijn… Ik maak dit verhaal nog snel even af en ga dan lekker slapen. Morgenochtend kunnen we na 8.30 uur bellen naar de camperverhuur hoe laat ze ons komen ophalen, want na 11.00 uur mogen we hem ophalen en ze boden aan om ons op te halen bij het hotel. Wat een service! Want dat kunnen we wel al zeggen over de Canadezen; ze zijn ontzettend vriendelijk en gastvrij!